Próba zgodności
serologicznej biorcy i dawcy przed przetoczeniem krwi
1. Pobrać 2 ml krwi biorcy na EDTA
2. Próbkę krwi dawcy i biorcy odwirować i odciągnąć surowicę do osobnych
probówek
3. Krwinki dawcy i biorcy (bez skrzepów) przemyć 2 x 0,9% NaCl (do
probówki z krwią nalewamy dużą ilość NaCl i wirujemy, zlewamy
supernatant, ponownie wlewamy NaCl i jeszcze raz wirujemy i dokładnie
zlewamy supernatant)
4. Z przemytych krwinek sporządzamy 3 - 4% zawiesinę w NaCl (1 kropla
gęstych krwinek i 24 krople NaCl)
5. Wykonujemy próbę zgodności nakraplając na szkiełka:
a) 1 kropla surowicy biorcy + 1 kropla krwinek dawcy
b) 1 kropla sur. dawcy + 1 kropla krwinek biorcy
c) 1 kropla sur. biorcy + 1 kropla krwinek biorcy – AUTOKONTROLA
Wynik
Wyniki odczytuje się po 30 min. delikatnie poruszając szkiełkiem. Próbę
ocenia się jako zgodną jeżeli w żadnym z testów nie wystąpiła
aglutynacja lub hemoliza. Jeżeli są trudności w ocenie wyników, preparat
ogląda się mikroskopowo. Pomaga to odróżnić aglutynacje od rulonizacji.
Rulonizacja we właściwej próbie krzyżowej, jak i w autokontroli, pozwala
uznać próbę krzyżową za zgodną.
Rulonizacja – pod mikroskopem:
Charakterystyczny obraz układania się krwinek w rulony. Żeby potwierdzić
rulonizację (a nie aglutynację) należy do próbki dodać NaCl (2 krople) –
rulonizacja zniknie, aglutynacja pozostanie.